Wel of geen prik, een persoonlijke keuze vind ik. Helaas zoals dit doorgaans gebeurt in Nederland wordt dit dood gedebatteerd en bekritiseerd. Iedereen heeft een mening en deze moet geventileerd worden, kritieken zijn er veel. Voor 95% wijzen deze kritieken naar 3’de. Reflecteren richting andere is een groot gemeengoed wat in Nederland geld. In bepaalde mate betrap ik mezelf er soms ook op in gedachten, alleen voel ik mezelf vaak niet geroepen om altijd wat te doen met deze impuls. Een uitspraak die ik graag hanteer is dan ook.
“Zelf reflectie is moeilijk als men moraliserend aan het wijzen is naar een andere met zijn vingertje”.
Waar men aan voorbij gaat is dat men vanuit individuele gronden tot een beslissing komt voor in het kader van zijn eigen welzijn en belangen, en dat dit je eigen recht is. vaak door middel van argumenten moet men dan zijn afkeuring laten blijken.
Mijn motivaties zijn simpel. Ik behoor net zoals een grote groep tot een groep met een medisch risico, ik heb een redelijk goede conditie, toch heb ik inmiddels 4 long ontstekingen mogen doormaken in mijn leven. Dit was geen pretje, de meeste waren toen ik een stuk jonger was. En de laatste dateert van een paar maanden terug. En dan merk je toch de tol die het eist naarmate je ouder wordt.
Daarnaast ben ik het Corona gebeuren ook beu, het gaat mij niet om handen wassen, mondkapjes, 1,5 meter afstand houden. Maar gewoon het gehele moraliserende gewijs er rondom heen. Wat ik constateer en de lelijkheid die het onder mensen naar buiten brengt.
Ook de politici die op de stoel van medici gaan zitten, of het RIVM die zich als politicus gaat gedragen, en zich als enige authoriteit noemt en niet inhoudelijk naar kritieken kijkt.
Maar ook de dansleerkracht die zich opwerpt als zogeheten deskundige. Met zijn viruswaanzin.
Want aan beide kanten (pro / anti) lees ik en zie ik gedragingen waarvan ik zeg dit verdient geen schoonheid prijs. De discussie is maatschappelijk geworden en vooral politiek geladen. Dit terwijl ik in mijn omgeving constateer dat mensen er zwaar onder gebukt gaan. En ik meerdere ken die hun benen onder de kont uit lopen in de zorg. Of mensen die al in geestelijke nood verkeren en nu dreigen om te vallen vanwege alle veranderingen tijdens de covid pandemie.
Gisteren ben ik naar aanleiding van mijn oproep een prik wezen halen. In de hoop dat dit een uitweg zal gaan bieden. Ondanks ik realistisch wil blijven, wil ik mezelf ook hoop toestaan.
De prik laten zetten zelf viel reuze mee, men had het proces zo gestroomlijnd dat je vrij snel door kon bij alle posten. De prik zelf deed totaal geen pijn,
naar afloop mag je 15 minuten wachten ivm met eventuele bijwerkingen, hierin hadden ze ook een systeem, mensen met bepaalde medische indicaties mochten op oranjestoelen gaan zitten. dit waren met name de groepen die met trombose of bloedstolling problemen kampten.
Wat mij eveneens opviel was dat men op deze locatie uitsluitend met “Comirnaty” de naam van het vaccine van de fabrikant Pfizer prikken.
Tot heden heb ik niet echt specifieke bijwerkingen, behalve een beurs gevoel op de plek waar deze is gezet. So far so good.
Ik begrijp mensen die de prik halen heel goed! Maar ik begrijp mensen die dit totaal niet zien te zitten evengoed. Wat ik moeilijk vindt is vaak het disrespectvolle naar elkaar vanuit beide kanten. Dat gezegd vindt ik wel dat je mensen die er voor kiezen om zich niet te laten vaccineren of zich niet gelijk te laten vaccineren niet, geheel het recht volledig ontzeggen tot de samenleving.